Το τρέξιμο στο βουνό, το Trail Running που λένε και στο χωριό μου, είναι η πιο αγνή, παρθένα, πρωτογενή μορφή αθλητισμού. Εκιά ξεκινήσαμε ούλοι και μετά πήραμε τσι πόλεις και μαγαριστήκαμε. Ωψάργας λοιπόν, ελάβαμε μέρος στην πιο αλιτήρια, παραμυθένια διαδρομή που μόνο κάποιος που αγαπάει πραγματικά τα βουνά μπορεί να αναδείξει, διασχίζοντας στη μισή διαδρομή δάσος μέσα σε ομιχλώδες τοπίο και κατάβαση σε χωματόδρομο και πολύ καλά καθαρισμένα μονοπάτια. Αξίζουν πολλά μπράβο για την πρωτοβουλία, για τις αμέτρητες ώρες δουλειάς για τη διάνοιξη των μονοπατιών και για την:
-Άψογη διοργάνωση
-Απίστευτα καλή σήμανση που και να ήθελες να χαθείς λίγο στο δάσος δε σε άφηνε.
-Εθελοντικη ομάδα με το χαμόγελο στα χείλη παρά τον κακοκαιρία.
-Τους συμμετέχοντες για το πανέμορφο κλίμα και παρέα που εμπνέουν τα βουνά